Parodontologija

Specijalistička grana stomatologije koja se bavi oboljenjima potpornog aparata zuba. Danas se smatra da je, pored karijesa, parodontopatija (parodontoza) najrasprostanjenije oboljenje ljudske vrste. Glavni je uzrok gubitka zuba kod starijih od 45 godina. Deo problema leži i u tome što su simptomi ovog oboljenja dosta blagi. Uglavnom nema bolova, a povremeno krvarenje desni većina ljudi ne shvata ozbiljno. Nekada tek kada bolest stigne do terminalnog stadijuma, u kojoj se zubi klimaju i ispadaju, pacijenti traže pomoć. Tada je, na žalost, kasno za uspešnu terapiju.

Da bi sprečili takav razvoj događaja, potrebno je reagovati na vreme, pa tako ukoliko primetite bilo koji simptom bolesti desni, izdvojite vreme za sebe i zakažite pregled odmah.

Uzroci nastanka parodontopatije (paradentoze)

Parontopatiju izaziva dentalni plak, naslage na zubima koje više od 80% čine bakterije i koji se ne može ukloniti ispiranjem. U slučajevima nedovoljne ili neadekvatne oralne higijene u zubni plak se talože mineralne soli, tako da nastaje zubni kamenac uz ivicu desni (gingive). Zubni kamenac uzrokuje gingivitis (upalu desni) zato što onemogućava čišćenje i samočišćenje i, drugo, pritiskom na desni remeti cirkulaciju. Gingivitis je prva faza parodontopatije, predstavlja upalu desni, a manifestuje se otokom, crvenilom i krvaranjem desni, kasnije se pojavljuje i loš zadah. Ukoliko se gingivitis ne leči dalje zapaljenje se širi na kost i parodoncijum (vlakna koja vezuju zub za kost). Formiraju se parodontalni džepovi, prostori između zuba, kosti i desni. Vremenom dolazi do povlačenja desni, pojave razmaka između zuba i otežanog, bolnog žvakanja.  Ne samo da u daljem toku zubi počinju da se klate i ispadaju, već parodontalni džepovi predstavljaju i žarišta koja mogu da ugroze i udaljena tkiva i organe (fokalne infekcije), pre svega srčane zaliske, zglobove i mozak.

Pored dentalnog plaka, parodontopatiju pospešuju  i pušenje, dijabetes, ortodontske nepravilnosti, nedostatak zuba itd. 

Lečenje parodontopatije

Parodontopatija se ne može u potpunosti izlečiti, ali se stručnim lečenjem može zaustaviti i staviti pod kontrolu. Terapija u početnoj fazi gingivitisa obuhvata uklanjanje zubnog kamenca i mekih naslaga, kao i edukaciju i motivaciju pacijenta o održavanju oralne higijene. Ukoliko su džepovi već prisutni, zavisno od njihove dubine i lokalizacije postoje dva vida terapije:

  • Konzervativno lečenje (čišćenje džepova) – posle uklanjanja zubnog kamenca i pod dejstvom lokalne anestezije kiretama se odstranjuje patološki izmenjeno tkivo parodoncijuma. Rezultat kiretiranja je smanjenje dubine parodontalnih džepova i stvaranje novog pripoja mekog tkiva.
  • Hirurško lečenje se primenjuje ukoliko su džepovi suviše duboki za pristup instrumentima. MWRO, poznata kao „režanj operacija“ izvodi se tako što se desni odižu da bi se u potpunosti pristupilo parodontalnom džepu. Ako je parodontopatija izazvala teža koštana razaranja i duboke koštane džepove, defekti se nadoknađuju koštanim zamenikom u kombinaciji sa PRF-om, Emdogainom ili membranama.

Poslednja faza u terapiji svih stadijuma parodontopatije je održavanje postignutih rezultata. Tokom redovnih kontrola, parodontolog meri dubinu parodontalnih džepova i upoređuje ih sa rezultatima dobijenim na kraju terapije. Na osnovu toga se, eventualno, ponavlja neka od konzervativnih metoda lečenja.

Recesije (povlačenje desni)

Recesija je pomeranje nivoa gingive (desni) u pravcu vrha korena zuba. Može se pojaviti na pojedinačnim zubima, grupi zuba ili manje-više na svim prisutnim zubima. Povlačenje desni nije samo gubitak mekih tkiva, već i kosti, što neminovno vodi gubitku zuba. Pored dentalnog plaka kao izazivača, kod recesija pojedinačnih zuba ili manjeg broja zuba, od značaja su i:

  • okluzalna trauma, javlja se kada zub dolazi u kontakt sa zubima suprotne vilice pre ostalih zuba;
  • gubitak pojedinih zuba, kako zbog preopterećenja, tako i zbog promene položaja preostalih zuba, pa oni „isplivavaju“ u prazne prostore, naginju se, migriraju;
  • ortodontske nepravilnosti često dovode do preopterećenja pojedinih zuba, a i čišćenje je otežano u slučaju teskobe;
  • loša tehnika četkanja zuba, odnosno agresivno četkanje – korišćenje četkica sa tvrdim vlaknima, horizontalni pokreti četkicom, veći pritisak od poželjnog;
  • visoki pripoji frenuluma i plika, slučaj kada se ti sluzokožni nabori pripajaju u neposrednoj blizini ivice zuba. Posledica toga je da se mišićna vuča prenosi na desni, pa se one odvajaju od zuba i povlače ka korenu;
  • neadekvatni protetski radovi i plombe, ako prominiraju, preširoki su ili su doveli do okluzalne traume.

Terapija recesija se sprovodi u tri koraka: uklanjanje uzroka, hirurška terapija i pravilno održavanje oralne higijene. Hirurška terapija podrazumeva pokrivanje recesija ili transplantatom uzetim sa nepca ili veštačkim materijalima koji imaju istu ulogu.

Hirurška terapija recesija se sprovodi u dva pravca. 

Jedan je eliminacija uzroka same recesije i tada se radi intervencija koja se zove SMAT i služi na prvom mestu za eliminaciju mišićne vuče koja dovela do recesije i do proširenje zone tzv. fiksirane gingive. 

Drugi pravac u terapiji recesija je pokrivanje samih recesija. Pokrivanje recesija se vrši različitim hirurškim tehnikama manipulacije mekim tkivima, gingivom, uz upotrebu nekih materijala za podebljavanje mekog tkiva koji ide preko preko tih recesije. Zlatni standard za to je vlastito vezivno tkivo koje se najčešće uzima sa nepca. Najčešće intervencija koja se izvodi u cilju pokrivanje recesija je transplantat vezivnog tkiva sa koronarnim pomeranjem režnja gde se nakon odizanja mekog tkiva od kostiju ispod njega stavlja transplantat a onda se ceo taj podignuti deo, režanj pomera i prišiva na željeni nivo. 

Uspeh terapije meri se stepenom prekrivenosti same recesije nakon intervencije a koji zavisi od veličine same recesije na prvom mestu i generalno stanja parodoncijuma pre intervencije. 

Cilj svake hirurške terapije recesije je naravno smanjivanje same recesije što za posledicu ima smanjivanje osetljivosti zuba na termičke nadrazaje, mnogo manju verovatnoću nastanka kvara korena zuba i naravno produžetak veka samog zuba u ustima jer ukoliko recesiju ne tretiramo takav zub će sigurno biti izvađen pre nego isti zub koji nema recesiju.

Uklanjanje zubnog kamenca

Vrši se ultra-zvučnim aparatom koji proizvodi mikro vibracije tj. mikro udarce po površini kamenca (konkrementi), čime se postiže da otpada u delovima sa površine zuba. Sondama se takođe ulazi i u parodontalne džepove,da bi se uklonili subgingivalni konkrementi. Po završetku uklanjanja čvrstih naslaga zubi se poliraju specijalnim četkicama i pastom, da bi se dobila glatka i sjajna površina zuba. Ako Vas interesuje cena uklanjanja kamenca, možete posetiti našu stranicu cenovnik.

Potreban vam je stomatolog?

Kontaktirajte nas i zakažite pregled.

Naša Web stranica koristi "kolačiće" koji ne sadrže lične podatke, i koriste se radi olakšanog korisničkog iskustva. Daljim korišćenjem prihvatate njihovu upotrebu.
Na sledećem linku možete saznati više i odabrati podešavanja. Za detalje o zaštiti podataka, možete se informisati na stranici politika privatnosti.